Karanlık Şiiri - Önder Öztürk

Aradan bin yıl geçti.
Bir ben ölmedim.
Birde saksıda büyütüğüm sen.
Coğrafyalar değişti.
Tabiatlar çoğaldı.
Bir yıldızlar aynı,
Sokaklar yine bildiğin gibi,
Karanlık.

Yürek biriktiriyorum şimdi.
Bir bin yıl daha,
Ve bir bin yıl daha,
Seni büyütüyorum.
Of! Hasrette can yok diyorlar.
Bilmezler ki.

Aradan ikibin yıl geçti.
Yollar o yol değil artık.
Sevdalar yabancı,
Ne ben aynı,
Nede sokaklar
Yüreğim yalancı
Bir sen değişmedin
Birde saksıda büyüttüğüm
Dağlar bildiğin gibi işte
Karanlık
Şimdi her yer karanlık
Her an,
Her zaman,
Karanlık vede karanlık.
Heryer karanlık.

Önder ÖZTÜRK
06 / 07 / 2004
SALI
16: 06