Karanlık Şiiri - Ömer Tavukçu

İnsan çırpındıkça bir bataklığa saplanıyor
Yaşadıkça ölüme..
Çaresiz olmak birşey değil
Çaresizliğini kabullenmek zor geliyor insana
Aynaya bakıyorum
Bir beyazlık, bir boşluk
Hani benim yüzüm?
Dudaklarım, ellerim hani?
Halbuki gözlerim görüyor
Körde değilim.
Fakat sen varsın içimde
Yakan, kör eden bir karanlığın var senin
Nefes nefes yaşadığımız
Avuç avuç içtiğimiz bir karanlığın var..