Karanlık Şiiri - Ahsen Okuvedüşün

Karanlık tanımısız, karanlık hiç ışıksız
Karanlık elsiz,kolsuz,
İyiyim coksunuz,
ne zaman istedim. yoksunuz..
artık pusulam da yorgun
karanlık yol-suz
arkamı dönüp yürüsem kim dikizler ahmakça?
bu kadar mı küçüksünüz acaba?
düşen göz yaşlarım deldi geçti ruhumu, kağıdımı
hala dersiniz sil sunu yapma!
görebildim gülen yüzlerin ne oldugunu
cekebildim perdeyi,
silebildim hayatımdan.
bu kadar mı yeteneksiz kalemim,
hissettiklerimi çıkarmakta?
eğittikçe onu,
şaşkın gözler, süslü sözler bana bakmakta.