Karanlık Şiiri - İdris Karagöz

Neleri gizliyor karanlık, hiç düşündün mü?
Yoksa güneşimi saklıyor, utananlardan.
Sığınmak istesem sustuğunda karanlığa
Elimden tutup çıkarırmısın beni aydınlığa.

Karanlık bir gece, çözülmez bilmecedir.
En kanlı cinayetler işlenir karanlıkta
Ve en haince planlar yapılır korkakça
Güneşe değil, ay ışığına ihtiyaç duyulur
Ve en zengin hazineler gizlice soyulur
Bir kadın soyunur karanlığa
Bir çocuk susar, korkar ağlamaya
Ve aşıklar korkar sevmeye
Güneş bile tereddüt eder, erken doğmaya
Ve çıkar yola sabaha gelmeye
Ve kurtlar çıkar ortaya başlar seni dinlemeye
Karanlık!
Ben korkarım karanlıktan.