Karanlık her tarafı kaplamıştı,
Sema siyahtı, yıldız ışığı vardı.
Işıklar uzaktı, içimde kaldılar.
Yüreğimi, karanlıkta bıraktılar.
Hasretim ışığa, yalnızca umuda,
Bir kapı açılmıyor, gönül ufkuma,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Aşk mı, elbette, hem de nasıl bir karanlık,
Her an çekim artıyor, benliğini parçalıyor.
Sakince alıyor içine, bedenini uzaklaştırıyor,
Manalaşıyor, sevda haz alıyor, aşk yaşanıyor…
..................................
Aşk karanlığın koyuluğunu alan bir silgidir aslında....Karanlık AŞKın girdiği yerde can çekişir..Bakın şiirde bile karanlığı işlemişsiniz ama final aşkın beyazlığında çok güzel noktayı koymuş...Kutlarım....Saygılar...
Karanlıklar aydınlıkların müjdecisidir.
aydınlık günler dileğiyle kutlarım.
Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta