karanlıkta yüzüme ayna tuttum
ayna kırılmadı
her sület aynadan kendini umar
ben seni gördüm..
annemin genç kızlık gözlerini,
birde babamdaki ahını
bütün tövbelerimi bende annem gibi karanlıkta ettim
ki suç en çok karanlığa yoldaş
karanlıktı gözlerin
hani -bu gözlerin hiç bir hikayesi yok bırak benı
dediğinde de akşam değildi ama karanlıktı
Kayıt Tarihi : 17.1.2007 09:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)