Bir çığlık düşüyor ansızın karanlıklardan ıssız sokaklara,
Ve bir sokak lambası kesiyor karanlığı, ağzında bir usturayla!
Sesler bir beton gibi buz tutuyor artık bu şehirde,
Sensizliğin yalnızlığın ta kendisi olduğunu anlıyorum.
Yanlız yürüyorum kimsesiz yollarda nereye gittiğimi bilmeden,
Tek sırdaşımsa kaldırım taşları ve boş duvarlar,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta