Karanlık bastığında
Esrar sarar her yeri
Yalnızlıkla birleşen,
Beden emer, kederi..
Karanlık bir ürperti
Karamsarlık anıdır.
Karanlık, şahidi yok..
Ölümün yakınıdır..
Karanlık bir soğukluk,
Karanlık kötü bir düş,
Düşüncede burukluk
Ruhi dengede düşüş..
Karanlık sanki mezar,
Uçsuz bir boyutsuzluk,
Göz önü kara duvar,
Tutulmaz; bir sonsuzluk..
Dört bir yanın çevrili
Ama elleyemezsin.
Gözler kör olmuş gibi
Bir yeri göremezsin..
Sonsuz kara bir boşluk
İçinde olmaz hoşluk
Sevilmesi na mümkün
İçkisiz bir sarhoşluk..
Kötülükler, karanlık
İyilik aydınlıktır.
Nefret sözcükleri ok,
Güzel söz ferahlıktır..
Gaziantep 28/06/2004
Müslim AvcıoğluKayıt Tarihi : 8.8.2006 15:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müslim Avcıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/08/karanlik-107.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!