Bir gece ki karanlığı aşılmaz.
Bir gönül ki aydınlığı hiç bulmaz.
Ben bu karanlıkların bahtsızıyım.
Sabahsızdır benim tüm gecelerim.
Kimileri gönlünce yaşarken,
Aydınlıklar ve mutluluklar içinde.
Benim gönlümse mutsuzluklar
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta