***Karanlığında Boğuldu Yalnızlık

Biz ne fırtınalar atlattık gülüm
Ne gemiler batırdık karada

Geceler yaşadık
Karanlığında boğuldu yalnızlık

Sevdik / sevildik
Gözyaşı

Unuttuk / unutulduk
Sabır taşı
Olmasını bildik

Yeri geldi
Ekmeğimizi batıracak suyumuza
Yüreğimizi tas eyledik
Yeri geldi
Bir güle
Bin dikeni
Sineye çektik

Sen hafif kalırsın gülüm

Ne eski yaraya
Tuz
Olursun
Ne yeniye
Umut

Varsa toprağın
Git
Ser bulutlarını oraya
Varsa kapın
Git
Onu tıkla

Sen hafif kalırsın gülüm

Haydi, başka kapıya...