Zifiri boşlukları kapladı ruhumdaki karanlığın yalnızlığı,
Yürüyorken bu ıssız şehrin sokaklarında.
Fırtınalarla müteşekkil kalbimin feryatlarıydı son çığlık,
Boğazımda düğümlü acı bir tat
ve karanlığın yalnızlığı.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta