Gündüz herkes sana seslenebilir,
Ama geceler senindir.
Gündüz herkesle berabersin,
Ama geceleri, kendini dinlersin.
Karanlığın gizemini fark edersin.
Göremezsin, sadece hissedersin.
Hiç karanlıkla seviştin mi?
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Sayın Orhan Acar, şiirimi beğenmeniz beni çok mutlu etti. Güzel yorumunuz için teşekkür ederim. Saygılarımı sunarım.
Sayın Cevat Çeştepe, şiirimi beğenmenize çok sevindim. Güzel yorumunuz için çok teşekkür ediyorum. Saygılarımı sunuyorum.
Merhabalar Güliz hanım sevda ve ona giden yol olan yanlızlığı çok güzel bir şekilde kaleme almışsın çok anlamlı bir şiir okudum kutluyor kalemin daim olsun diyorum
Gecenin karanlığında an gelince sen de dilediğine seslenebiliyorsan, seslenebildiğin zaman da bir ses olarak karşılığını bulabiliyorsan hiç sorun yok ama ...
Kaleminize, yüreğinize sağlık ...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta