Gündüz herkes sana seslenebilir,
Ama geceler senindir.
Gündüz herkesle berabersin,
Ama geceleri, kendini dinlersin.
Karanlığın gizemini fark edersin.
Göremezsin, sadece hissedersin.
Hiç karanlıkla seviştin mi?
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Sayın Orhan Acar, şiirimi beğenmeniz beni çok mutlu etti. Güzel yorumunuz için teşekkür ederim. Saygılarımı sunarım.
Sayın Cevat Çeştepe, şiirimi beğenmenize çok sevindim. Güzel yorumunuz için çok teşekkür ediyorum. Saygılarımı sunuyorum.
Merhabalar Güliz hanım sevda ve ona giden yol olan yanlızlığı çok güzel bir şekilde kaleme almışsın çok anlamlı bir şiir okudum kutluyor kalemin daim olsun diyorum
Gecenin karanlığında an gelince sen de dilediğine seslenebiliyorsan, seslenebildiğin zaman da bir ses olarak karşılığını bulabiliyorsan hiç sorun yok ama ...
Kaleminize, yüreğinize sağlık ...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta