Gündüz herkes sana seslenebilir,
Ama geceler senindir.
Gündüz herkesle berabersin,
Ama geceleri, kendini dinlersin.
Karanlığın gizemini fark edersin.
Göremezsin, sadece hissedersin.
Hiç karanlıkla seviştin mi?
Kayboldun mu gecenin içinde?
Bilir misin ne demek karanlığı sevmek?
Hiç ağlattı mı gece seni?
Peki, yalnızlığını paylaşan kimdi?
Kendini sessiz ve gizemli karanlığa bırak.
Farklıdır, karanlığa olmak tutsak.
30 Aralık 1998 Çarşamba 23:55 / İstanbul
Güliz ArdilliKayıt Tarihi : 6.4.2011 15:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize, yüreğinize sağlık ...
TÜM YORUMLAR (4)