Karanlığın Rengi Niçin Siyahtı?

Övgülerin yetimi deniz,ağaç ve darağacıdır,
Sövgülerin öksüzü,kadının ahlakı,kansızın şarabı,erkeğin eteğidir.
Bir yerde hürriyet komşusu aramak
İmgesiz kalmak gibidir...
Konmak kaçmaktan daha mı yeğdir?
Billahi şaşırmışın yemeğine karışan çöplük gibi karıştı kafam.
Delirmiş de olabilirim, hani akıllıyım ya ondan! ..
Birtakım adamları sever miyim bilmem,ama düşünecek zamanım,mekanım belirli değil.
Ben hiç adres kullanıp, adımı yaşatmadım...
Hiç kaçacak kadar kalmadım bir yerde.
Belli ki büsbütün de değildi bedenim...
"Sonra oralara niçin gittinizdi,bilmem kim için öldünüzdü? "
Sorularına cellat olmamı diliyorlardı...
Bilmem...dedim...bilmem...
"Neyi bilmiyorsun be adam? " diye çıkıştı,adamın saklanmış hiddeti ortaya sergi diye, çıktı!
Toplamam gereken bir şeydi herhalde,bilemedim...dedim.
Yineleyerek.
Adam:"Herhâlde sarhoş ya da bizimle oynuyor? " dedi
"Sanki içince sarhoş oluyordu insan,peh! " dedim içimden.
Meğer yüksek sesle demişim de,adam "Alırım aklının beş kuruş kısmını! " deyince, bi kendime geldim!
Demek ki aklım beş kuruş kısmına sıkışmış bir asaletti,iyi dedim,pek iyi.
Onlara yalnız şunu dedim: Zengin bir adamım ben,bu sorguyu da soydum az önce! " deyince
İki adam afalladı ve yüzüme iliklenmiş iki ceket gibi baktılar,şaşkınca.
Sonra iri kıyım siyah bıyıklı adam,öne doğru gelip yüzüme kesmeşeker gibi tebessüm etti.
Ve ekledi: Demek zenginsin-nasıl zenginsin peki? "dedi.
Ben de çok basit dedim,şöyle zenginim: İnsan aklıyla zenginleşir,ama diliyle kazanır,kaybolmaz." dedim.
"Yaaa,demek öyle? " dedi,"Evet,öyle dedim."
Adam daha da hiddetini arttırarak "Çıkar şu soysuzu odadan! "dedi.
Beni apar topar hücreye tıkıştırdılar,eskimiş bir eşyaydım zahar!
"Demek soyumu araştırmamış,araştırmaya lüzum görmemiş! .." dedim
Ama artık beni işiten kimsecikler yoktu,sadece siyah bir karanlık; sahi karanlığın rengi niçin siyahtı?
...