Karanlığın Kıyısında Şiiri - İrfan Kaya

Karanlığın kıyısında kör gözüne tutunduğum korku
Paçamdaki yalnızlık sarmaşığı
Telaşımı nereme saklamalıyım
Mümkünü nedir kurtulmanın
Komitelerin zekice planlı sorgusu
Ve geçmiş ücralardan yakamda asılı kalmış
Bulantılı yanık et kokusu
Kızıl giz yağmuru esaretinde
Mırıldanır ihtiyar siluet
“Belaya nazır mekân tutmuşsun evlat”

Kaslarıma yuvalanmış usuldan
Memur emekli hatırası
Çoktan unutmuştum ne güzel
Adı her neyse gözyaşı ağrısı
Gökyüzünde yıllar önce kaybolmuş
Deniz ufuklarında unutulmuştu ne güzel

Neredesiniz hey!
Mavi renk kaygısız akşamlarım.
Ayı ininde metruk
Ben nasıl adamdım

Şiir yakabilme cesaretim
Birde altın rengi Istanbul özlemi hariç
Hesabımdaydı ne biliyorsam

Nasılda kurumlu, şeytanca iki göz
Karanlığın kıyısında kör gözüne tutunduğum korku