karanlık
kıvrımlarında genleşen
buharkentten çıkmadan beyazı tut
ve gölgeyi kırıştıran
ışıkla sar sarının dokusunu
renkleri teninle öyle kaynaştır ki
çağın
cüzamlı teninden korku
notaları üreten geceye
çığlığın kalemi gibi düşsün mimozalar topraktan kağıtlarına
ve
sarıyla beyazın
ilhakında kaynaşan siyah
dokunsun yeşilin ibrazıyla
yüzünün gündüzlerine
sözümdü
karanlığın kavislerinden
mum gibi sönmeye geldim
2003-10-18
Yasin MortaşKayıt Tarihi : 21.10.2004 20:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!