Hayaller gerçek olacakken
Parçalandı karanlık
Ve bir haç
Kopup geliverdi
Derinlerden.
Karanlığın ışığıydı
Yıllarca saklanmış
Ve sonunda
Hayallerine kavuşmuştu.
Çekip alınmıştı karanlıktan
Ve beyaz yalanların olmuştu.
.....
Beyaz Yalan! ...
.....
Gerçek hayaller almıştı
Karanlığın varlığını
Ve terk etmişti onu
Sonsuz karanlığına.
İhanet etmişti
Sövmüştü karanlığa.
Ve karanlık! ...
Bir cam vazo gibi
Parçalanmıştı
Yurdundan kovulmuş
Ve gerçeğin olmuştu...
Sen Gerçek! ...
Uflun ötesinde olsan da
Terkedilen karanlık
Kendi varlığını
Unutmayacaktır.
O sana ait değil!
O sana ait değil, kara yalan!
Unutma ki
Karanlığın kalbinden kopan
Ya karanlığın olacaktır
Ya da toprağın...
Kayıt Tarihi : 5.1.2003 22:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!