Karanlığın kalbinde sen varsın

Adını unutturmaya çalışan gecelere inat,
Her yıldız seni hatırlatıyor bana.
Sanki gökyüzü benim değil de
Senin geçmişinle dolu.
Ben seni düşündüğümde
Okyanus bile kabarıyor içimde,
Ve dalgalar adını dövüyor kıyılarıma.

Seninle sevişmek,
Bir sonsuzluğa gömülmek gibi.
Tenin, zamandan çalınmış bir ceza
Öptüğüm her yerin, bir lanet kadar güzel.
Ben seni sevmedim,
Ben seni içime gömdüm.
Ve artık içimde ne varsa,
Ya sana ait…
Ya sana ihanet.

Sen yokken bile
Kulağımda çınlıyor nefesin,
Ruhumda dönüyor adım adım.
Gecelerle kavga ettim,
Gözlerinin yerini kaybetmemek için.
Senin gülüşünle başlıyor
Benim her doğumum.

Sevda dediğin,
Sadece kalple değil,
İradeyle, tutkuyla, bazen de öfkeyle yoğrulur.
Ve ben,
Sana yazılmış bir fırtınayım.
İçimdeki deniz kırılmış,
Ama senin ismini hâlâ dalgaların en sert yerinde taşıyor.

Kalbim…
Artık sadece sana yol gösteren bir pusula,
Sen hangi yöne gidersen
Benim haritam orasıdır.
Ve bil ki;
Bu aşk, gökyüzüne kazınmış bir lanettir:
Ne sen unutur…
Ne ben kurtulurum.