Yılların yorgunluğunda, tükenmiş bir nefes,
Kalbimde çalan bir ağıt, sonsuz bir kefaret.
Gecelerin karanlığında, kaybolmuş bir yıldız,
Aşkın ummanında, boğulmak üzereyiz.
Hatıraların esiri, geçmişin gölgesinde,
Bir zamanlar parlayan gözlerin, şimdi solgun ve durgun.
Sensiz geçen günler, uzun ve anlamsız,
Kalbimde açan yaralar, derin ve kanlı.
Fakat bir umut kıvılcımı, karanlıkta parlıyor,
Belki bir gün yeniden, aşkın kapısı açılıyor.
Kalbin en derininde, saklı bir sevgi,
Sensiz geçen her an, özlemi büyütüyor.
Kayıt Tarihi : 25.12.2024 21:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!