İstanbul'dan İzmir'e denizin olduğu her yerde.
Karanlığı boğan gecelerden birinde,
Çekip açacağım kapılarımı yavaşça,
Şehrin kokusunu, en derin kuyusundan,
Yalnızlık tütsüsüyle dolduracağım ciğerlerime.
Arkamda bırakacağım bir iz, yarım bir gençlik türküsü;
Bir fısıltı kalacak, "Daha gencecikti," diyecekler.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta