Ufukta kayboldu düş...
Alıp gittiğinde küçük söylenceleri,
yalnızlığım bir o kadar ağır,
kalbim bir o kadar kırıktı.
Sustum,
konuşmak yasaktı...
Baktım karanlığın gözlerine,
dilimdeki gönlüme düştü;
gönlümdeki gözlerime...
Geceye giydirdim çığlığımı,
yıldızlar kaçıştı,
üşüştü öfkelerim,...
Koşup sarıldım geçmişime,
öptüm buz tutmuş dudaklarından...
Damladıkça örselenmişliğim;
usulca içtim, içtikçe vazgeçtim karanlığımdan...
Kayıt Tarihi : 9.1.2010 18:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!