Karanlığın Gözleri Şiiri - Talan Ayşe Kanca

Ufukta kayboldu düş...
Alıp gittiğinde küçük söylenceleri,
yalnızlığım bir o kadar ağır,
kalbim bir o kadar kırıktı.

Sustum,
konuşmak yasaktı...
Baktım karanlığın gözlerine,
dilimdeki gönlüme düştü;
gönlümdeki gözlerime...

Geceye giydirdim çığlığımı,
yıldızlar kaçıştı,
üşüştü öfkelerim,...
Koşup sarıldım geçmişime,
öptüm buz tutmuş dudaklarından...
Damladıkça örselenmişliğim;
usulca içtim, içtikçe vazgeçtim karanlığımdan...