Ruhumu daima mahveden şey içimde ki prangalarım.
Sanırım kendi ruhumu kendi darağacım yaptım.
leblerimden şarap yerine ruhumun kanlı gözyaşları akıyor.
Kurban yerine bu gece tanrıya kendimi sundum .
Ey Arzulu göğün çıplak parlaklığı.
Yıldızların altına itilmiş olan karanlığın çıplak kızı.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta