Bir gün çökerse yalnızlığın
Gelir de sızlarsa sol yanın
İlk çiçeğin de açmışsa baharda
Ya da bir çığır açmış yürümüşsen karda
Aldırmadan yürü yalnızlığına
Aldırmadan...!
Adam gibi ama,
Öyle eğmeden dizelerini
Yokluklar kanatmadan yüreğini
Düşünmeden kimseyi
Taki beni de...
Öyle yürü, yürü bildiğin yere kadar
Bilmediğin zamanlarda bak yıldızlara...
Ayda gülümseyen resmini yap
Burnuna havuç koy hayâl de olsa Ay dedenin...
Otur bir deniz kenarına...
Al eline bir kağıt kalem yaz ve at denize...
Bir gün çökerse yalnızlığın
Yürü üzerine karanlığın.....
Karanlığın bittiği yerde......
Seni bekliyor olacağım.....
Kayıt Tarihi : 27.4.2006 16:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duran Çam](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/27/karanligin-bittigi-yerde.jpg)
Gelir de sızlarsa sol yanın
İlk çiçeğin de açmışsa baharda
Ya da bir çığır açmış yürümüşsen karda
Aldırmadan yürü yalnızlığına
Aldırmadan...!
Karanlığın üzerine yürümek ve karanlığın bitişinde bekleyeninin olduğunu bilmek...
Hiç yanlız kalır mı insan , hiç büker mi boynunu...
umut yeşertiyor dizeleriniz...
yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)