Karanlığın Aydınlarına Şiiri - Hanifi Kara

KARANLIĞIN AYDINLARINA

Güya karşıdır onlar, ikinci evliliğe
Oynaşı, arkadaşı, keşke olsa bir tâne.
Satılır doğum hapı, fakülte kantininde
Kızlar(!) çocuk doğurur, evlenmeden daha ne.

O öyle bir illet ki, aklı baştan aldırır
İçer kendinden geçer, sağa/sola saldırır
“Şerefe” diye diye, kadehini kaldırır
Densiz insanlar için, içki/kumar şahâne.

Hiçbir kutsal tanımaz, yaralıdır özünden
Suçlu belli oluyor, dikkatli bak gözünden
Müstehcenlik dorukta, bar ve pavyon yüzünden
Bu gidişle memleket, korkarım ki kerhâne.

Bu niye böyle diye, sebebini aramaz
Suçlu ise suçludan, elbet hesap soramaz
Hâin; hâinliğini, göstermeden duramaz
Kurt/kuzu kıssasında, 'su bulatma' bahâne.

Yinede seni kınar, göklere etsen urûç
Onların inancında, ne zekât var ne oruç
Bütün kuşlar hür/serbest, bıldırcın uçarsa suç
Biz ne yapsak tu kaka, kendi yer her tür nâne…

25/01/’11
Hanifi KARA