Karanlığın Ayaksesleri Şiiri - Baki Ergün

Atatű rkçű lű ğű n yű ce kalesi,
Bu gű zel yurdumda yıkılmış gitmiş.
Solmuş “LAİKLİK”in gű lű ,lâlesi,
Kemalist atılım tű kenmiş bitmiş.

Başlatılmış “Hac vesakal” yarışı,
Kuşatılmış ű lkemin her karışı,
Acı olmuş son RAUND’un yarışı
Aydınlık bir dű nya yok olmuş,yitmiş.

Devrimlerin oku hedeften dő nmű ş,
Ső nmű ş “İNKİLAP”’ın ışığı ső nmű ş!
“ATATŰ RKÇŰ KESİM” susmuş ve sinmiş,
Bu”AZGIN İRTİCA” bak neler etmiş...

Meydanı boş bulup at oynatmışlar,
Ortalığı birbirine katmışlar,
Fırsat bilip “KEMALİZM”e çatmışlar,
Buna karşi koymak bir drayetmiş...

Haksızlara haklılar baş eğince,
“Yeter artık! ” diyen yok gereğince,
“Öğretmen de: “adam sen de” deyince,
Tű m karanlık gű çler her şeye yetmiş…

Bű tű n gű zellikler konmuş kenara,
Dur,demişler coşkun akan pınara,
Yű rekleri sızlatan bu manzara,
Atatű rkçű olanları kahretmiş...

Cennet yurdu veli ninimet bilenler,
Uygarlığı mű sbet ilmi sevenler,
Bu yola baş koyup gő nű l verenler,
Daha ne beklemiş,nasıl sabretmiş? ...

Ne o gű zel gű nler ne o intizam,
Ne o şen bayramlar,ne o ihtişam,
Sağlıklı dű şű nme,mantık ve nizam,
Artık Tű rkiye’mde bir rivayetmiş..

Kişileri asla hedef almadım,
Zihniyeti eleştirmek maksadım,
Bunda ısrarlıyım pişman olmadım,
Gerçeği haykırmak bir cesaretmiş..

Bilmem kő tű lű ğű n var mı galibi,
Gerçeğin,doğrunun yok mu sahibi?
Zafer çığlıkları atılır gibi,
Bu nasıl ihtiras,nasıl gayretmiş!

Bir hedef ki, arap-saçı kő rdű ğum,
İşte bunlar pek yakından gő rdű ğű m,
Buna rağmen sevip gő nű l verdiğim,
Anadolu yű reğimde yer etmiş..

İşte bő yle bu ű lkenin durumu,
Çok ű zgű nű m sizler yapın yorumu,
Bağışla ey halkım tű m kusurumu,
Bu tehlike çok canları titretmiş.

Umudumu yitirmedim yine de,
Sevgi dolu yű k taşırım sinede,
Her dakika gű nde,ayda senede,
En gű zel şey insanlığa hizmetmis.