Karanlığımdan Estantaneler

sofiyâne takılan itlerin kötülük üflediği sokaklara
hep şiir giydirdim ya
acılarımın tesettürüdür ölüm artık bil
bil işte

beni göremezsin hiçbir ağlamada
çapaçul âşklarla yundum çünkü gecelerimi
ve çoktan gittim ben benden çok uzaklara

boru değil
şu an benim dualarıma muhtaç kaç bin tanrı var
bilemezsin
senin ve senden körlerin ağlanası karanlıklarında

saat hep 12 yi çalarken
pembe geceliğinden sıyrılan âşk
yoğun akıldan çıldırmış bir sevişmedir densiz
ayol sakın unutma

işte benden sonra biri gelecek
o benden üstündür
beni içerecek tüm günahlarıyla o
ama sen onu benden çok seveceksin
diyen kitaplara teessüf ediyorum
sayende

evet dişi kedilerle yaşamak zor
ama sen de çok salaksın bitanem