Karanlığım2 Şiiri - Akif Tütüncü

Zamanın gölgesi
Yaşlı bir gemide
Korsan bir hayata
Kanat çırpar

Uykusuzluk
Pencerelerde
Eksik notalı
Gülücük

Rüzgâr güneşi eskitir
Aya karanlığı çalar

Baharı gelmeden
Güzü gelirse ömrün
Son demlerinde
Yapraklarını döker
Ağaç

Kalbin gölgesinde
Saklı durur aşklar
Kavuşmak olmadan
Ayrılık
Bir akşamüstü
Elem

Sahte kelimelerle dolu
Mektuplar sızar
Gemiden
Denize

Doludur sandıklar
Yaşanmamışlıklarla
Dibe vurur ayrılık karası gönül

Yaşlı bir gemide

Zamanın gölgesinde

Yitik gülüşlerde

Seni seviyorum un

Sensizliğinde

karanlığım

Ardına bile bakmadan
Sen gittin ya
Beraberinde çok şey götürdün
Çok şeyde bıraktın