Karanlığım Şiiri - Zeynep Demirel

Çığlıklarım birikti boğazımda
Koşar adımlarla sakağa çıkıp
Yalnızlığımla,sessizlikte yürümek istiyorum
Kimseyle konuşmadan saatlerce...
Gecenin karanlığındaki gölge
Dolaşmasın parmakların saçlarımda,
Değmesin elin tenime,
Nefesini hissetmek istemiyorum artık
Beklediğim,istediğim sen değilsin..
Kalbim acıyor!
Ruhum dolaştığım sokaklara sığmıyor
Nefesim yetmiyor,soluklarım çaresiz
Gözyaşlarımdan habersiz yürüyorum
Uçsuz bucaksız,karanlık sokaklarda..
Kimse anlamıyor beni
Kimse görmüyor yüreğimi
Yalnızım,sevgisizim,mutsuzum
Gülüşlerimin arkasında saklı hüznüm
Elimi uzatıyorum boşluğa
Biliyorum tutacak,
Beni sımsıkı saracak kimsem yok
Ben çaresiz,beklentisiz
Karanlığımla büyüyorum (ölüyorum) ...!
(14.01.2011)