Karanlığı Yırtan Gün Doğumu

Bazen başında kar, duman ve boran hiç eksilmeyen
Bir karlı dağ
Bazen mutsuzluk yaşayan
Bir yaralı yürek
Bazen gülümsemeyi
Unutan
Yavuklusu gidipte gelmeyen
Gözyaşlarıyla yol bekleyen
Bir yâr
Bazen fakirlik belini büken
Kendi ülkesinde
Yabancı sayılan
Yoksul
Bir insan
Bazen oyuncağı
Elinde alınmış
Susmayan
Bir çocuk gibi ağlayan
Bazen ataerkil toplumda
İtilip-kakılan
Bir kadın
Bazen işinden atılan
Bir işçi
Bir memur
Bir emekçi
Bazen dili yasak
Bir Kürt
Bazen inancı inkâr edilen
Bir Alevi
Bazen tarihi yok sayılan
Bir halk
Bazen parası bol olan
Yüreksiz erkeklere
Kendini pazarlayan
Bir fahişe
Bazende
Geme vurulmaya gelmeyen
Bir asil deli tay oluyor, habire koşuyorum menzile

Bazen çığlık çığlığa bin yıllık olan gafletten uyanıyor
Bazen özgürlük ateşi
Oluyor
Namussuzları korkutuyor
Bazen ışık saçan
Yıldızımsı gülüşlere
Bazen umut
Dolu olan
Bakışlara koşuyor
Bazen sevda olup
Şiirlere
Yüreklere dökülüyor
Bazen deprem oluyor, zalimlerin düzenini yıkıyorum

Bazen isyanda, bazen mahpusta, bazende mezarda
Bazen gül dalında yada gül bağında
Bazen gökkuşağında
Bazen hazanda, kışta
Bazen ateş ortasında
Bazen kayıp sevdalarda
Bazen karanlığı yırtan
Gün doğumundayım
Bazende yağmur
Damarlarına düşüyor
Berekete, yaşama dönüşüp kara toprağa akıyorum

Bazen güvertesine çıkıp yolculuk ettiğim
şehir vapurun
Ardı sır
Rüzgâra tutunup süzülen
O narin
Beyaz kanatlı
Martıları seven
Özgürlük özlemiyle
Dolu olan
Yüreğim
Tarifi imkansız olan
Sevgi yatağıdır
Mutsuzluk gülümseyerek
Özgürlük ise
Bedelsiz gelmiyor
Elbet bir gün
Çözümsüzlük kayb edecek
Varsın dünyayı çevreleyen
Gök kubbe yansın
Varsın gecenin
Yıldızları dökülsün
Özgürlük, eşitlik gelmedikçe
Sevgiden başka,hiç bir şey umurumda değil
benim...

Mehmet Çobanoğlu
11.11.2018
İstanbul