Karanlığı Yırtan Bebek

Ahır ile ağıl arasında, can içinde can koptu, doğuran kadından
Orak keskinliğinde bir sancı
Düştü
Acının, soğuğun orta yerine
İsmi Şaban olan
Köye
El değmemişken sabahın
Çıplak şafağına
Korku dolu yürekler
Can canı çoktan terk etti
Sohbet, muhabbet
Bahane
Gerçek olan bir annenin yaşadıkları
Gözyaşı dolu dramı
Ey karanlığa kafa tutan
Mum ışığı
Ay kaldı
Gecede
Şimdi
Dağlar kan renginde
Diş bileyen ölümlü yoksulluk
Kaç zamandır
Her gece
Ateşlenmiş yedi altmış beşlik
Birer mermi gibi
Yaşamın içinde
Bu durum
Ürkütüyor yürekleri
Bebek
Bir kırık çakıyla
Göbek bağını kesen
O kadın
Seni doğuran annen
Bebek
Tek dileğim
Sevgi, mutluluk bir gün gelir, bulur seni
Gün batımı olmasın, güneş'e korku çalınmasın hiç bir akşam

Ey bebek, murat almayan elleri elem,
keder, acı dolu
O Kürt kadını senin annen
Tanı
Ondan her acıyı
Ey bakışları minik
Bebek
Umursamadan ağla
Ağla
Bir kabahatın yokmuşcasına
Sana
Haksızlık yapılmışcasına
Bağır
Bağıra bildiğin kadar
Susmadan
Karanlığı yırt
Bebek
Candan ötedir, canandan doğan
Her can
Bir hançer gibi
Saplan
Acının bağrına
Acının yüreğine
En duru haliyle
Yaşama hakkın için
Kendine ebe olan
Annen yalnız
Annen çaresiz
Can paramparça
Çığlık paramparça
Ey
Cihan parçası
Kara kuru
Bebek
Her yer canpazarı
Ölüme inat
Saldır
Tutun yaşama
Gözü kör olsun fukaralığın
Beşiğin yok
Zıbının yok
Seni
Emziren memeler kupkuru
Kundağın höllüksüz
Sorma
Haydutlar arsız
Haydutlar acımasız
Bilmem
Mutluluğu yaşar mı geleceğin?
Yürü
Yalım, yalım yanan
Dünya'da
Kahpelerin üstüne üstüne
Yedi boğumlu akrepler
Zehir kusmadan
Küçük bedenine
Bir acının kenarında uçup gitmesin varlığın
Kar taneleri gibi, Kağızman'ın bir köyünde, bir dağında

Sevda ezgileri çoktan dudaklarda kurudu, annen ağlarken
Bebek
Fakirliğe
Zülme aldırmadan
Gülümse
Köylü gökyüzünden
Bereket beklerken
Sen
Annenin nasırlı ellerinde büyü
Çığlıklarıyla karanlığı yırtan
Aç, sussuz
Sıcaklığı
Teni
Anne kokan bebek
Annenin göğüslerini em, yaşamak için sabırla, güle gonca kal

Mehmet Çobanoğlu
08.03.2022
İstanbul