Karanlığı Yenecektin Seninle

Karanlığı Yenecektin Seninle

Karanlığı yenecektin seninle,
Birlikte aydınlatacaktık her köşeyi,
O karanlık gecede,
Birlikte doğacak güneşi beklerdik.

Karanlığı yenecektin seninle,
Yıldızlar bile solgun, bizse umutla dolu.
Her adımda korkuyu,
Her bakışta kaybolan çaresizliği unuturduk.

Karanlığı yenecektin seninle,
Ve her şüphe, her kayıp,
Birbirimizin ellerinde eriyecekti.
Çünkü biz, iki yürek,
Birbirini bulmuş, karanlıkla savaşacak.

Karanlığı yenecektin seninle,
Bir zamanlar hayalini kurduğumuz bir dünya vardı.
Ama o dünya kayboldu,
Ve karanlık, adımlarımıza yeniden çöktü.

Karanlığı yenecektin seninle,
Ve belki de karanlık, seninle var oluyordu.
Ama sen, bir umut, bir ışık gibi,
Yavaşça silindin hayatımın içinde.

Karanlığı yenecektin seninle,
Ama şimdi sen yoksun,
Ve ben, o eski karanlıkla baş başa kaldım.
Yine de, seni hatırladıkça,
Bir ışık parlıyor içimde,
Bir anlık umut gibi…