Karanlığı Sökün Atın Şiiri - Mehmet Çoba ...

Zifir karanlık olunca yaşam nedir anlaşılmaz
Gören gözler görmez olur, ayak gitmez yol aşılmaz
Öyle zalim bir an gelir, her bir anı bir ölümdür
Düğümlenir tüm yürekler, sevgi-saygı paylaşılmaz

Yokluğun yüzü pek soğuk, hep kırılır, itilirsin
Başında bir kavuk varsa, itibar görür sevilirsin
Şimdi çok kötü zamandır, çakallar kaplan olmuş
Gerçekleri anlatırsan kötü dillere düşersin

“Gücü gücüne yetene” bu ne biçim zihniyettir
Soyup-soyan, çalanlar var, sistem bundan ibarettir
Tanklı, toplu gericiler dünyayı koydular derde
Açlık, kıyım, işkencedir, bu dönemde muhannettir

Sömürenlerin düzeni, her bir yerde ölüm, kandır
Çorum’da, Maraş’ta, Van’da yere düşenler candır
Çakal, kurt, sırtlan sürüsü sisteminiz çatırdıyor
Kızıl bir güneş doğuyor, şafak vakti pek yakındır

Karanlığı sökün atın, tüm güneşi halka verin
Ülkemize devrim gelsin aydınlığı yere serin
Çobanoğlu boyun eğmez, düşmana itibar etmez
Halk yolundan dönerse, boynuna ip takın gerin

11.09.2013
İstanbul