Karanlığı sevmiyorsam, ki; öyle..
Çünkü, karanlığı, gericiler, yırtıcılar ve hırsızlar sever..
Ve, bir gün aydınlığa şiirler yazmayı düşündüğümde;
Aklıma, ne bulutların ardında kaybolmuş, karanlığın simgesi, bir dolun ay,
Ne de, kendi çevresini bile aydınlatamayan yıldızlar, gelirdi..
Aklıma, ilk güneş gelirdi..
Ve ışığı ile, tüm sıcaklığı ile, hayat verdiği her canlıyı, her nesneyi, ayrımsız kucaklayan, Güneş için olurdu, o şiirlerimin hepsi..
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
