Karanlığı sevmiyorsam, ki; öyle..
Çünkü, karanlığı, gericiler, yırtıcılar ve hırsızlar sever..
Ve, bir gün aydınlığa şiirler yazmayı düşündüğümde;
Aklıma, ne bulutların ardında kaybolmuş, karanlığın simgesi, bir dolun ay,
Ne de, kendi çevresini bile aydınlatamayan yıldızlar, gelirdi..
Aklıma, ilk güneş gelirdi..
Ve ışığı ile, tüm sıcaklığı ile, hayat verdiği her canlıyı, her nesneyi, ayrımsız kucaklayan, Güneş için olurdu, o şiirlerimin hepsi..
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
