Karanlığı Sevmiyormuşum Şiiri - Erbil Kutlu

Bugün öleyim dedim, ecelim gelmedi.
Bugün içimden yemek yemek bile gelmedi.
Uyuyayım dedim, yalnızca gözlerim kapandı.
Dahası konuşacak bir dostumda aramadı.
Belki ben aramalıydım ama, elim telefona gitmedi.
Elimi cebime attığımda yalnız 250bin liram vardı.
Ayaklarım botumun içinde şişmeye başlamıştı.
Kahretsin burada herkes sevdiği ile kolkola;
Ama ben dört duvar arasında tek başıma.

Bir seveni olmadı, olmuyor sebebi belli;
Yalnız olunca ben daha güzelim demekki!
Lakin ben artık çirkin olmak ve sevilmek istiyorum.
Sevdiğim ile birlikte mehtapta dostlarımızı görmek istiyorum.
Onun acılarını azaltıp, sevinçlerimi sevinçlerine katmak istiyorum.

Kader be Erbil, belli olmaz tanrının işi,
Birgün bir sessizlikte veya muhabbetin içinde,
“Bende seni seviyorum” diyen olur üzülme.
Geç olur ama olacak emin ol;
Onu diyecek olan gelecek sana son nefesinde bile olsa.

Sen, oda sen gibi içine kapanık olsun istiyorsun,
Muhabbettede sınır tanımasın diyorsun.
Acılara gülüp geçsin, onlara takılmasın,
Takılsada somurtmasın diliyorsun.
Onu, gecelerini aydınlatan güneş ediyorsun,
Oğlum sen ne yapıyorsun, biliyor musun?
Karanlıkta boğulmuşsun, karanlığı sevmiyorsun.

Efkarım başıma vurdu,
Acaba ben niye doğmuşum bilmiyorum.
Sevmeyi acı mı sanıyorum, acıya doymuyorum?
Dostlarımla bile birlikte olsam, yalnızlığı çok derin hissediyorum.
Karanlıklara hükmetmek istiyorum, bu yüzden sigara içiyorum.
Onun ışığı bile yetiyor, korkumu atmak için göğe.
Nice ışıkları sevmiyorum, yönünü ben veremiyorum diye,
Suyu bile yakasım geliyor, korkum yayılınca bedenime.
Ama yanmıyor işte...

Bir bebeğin gülmesi bana, ışıktan daha öte.
Dostlarımın gülmesini, artık sen fikreyle,
Onların ağlamasında düştüğüm karanlığın dibi yok.

Arabalar, bisikletler var rüyamda ışıl ışıl parlayan,
Bisikletlerin birinde ben varım, sevdiğime gidiyorum,
Lakin bisiklete binmeyi aslen bilmiyorum.
Arabaların birinde sevdiğim var, kimbilir nereye gidiyor.
Belki o, belki de bir başkası kullanıyor arabayı,
Ama biliyorum ki, bana gelmiyor, gelmeyecek asla,
Zira ben sevilmedim, sevilmeyeceğim ömrübillah.
Sevilmişsemde bilmeyeceğim muhakkak,
Çünkü sevdiğimi söyleyemedim, söyleyemem.
Kırmaktan, kırılmaktan çekinirim herzaman.

:2001: