Karanlığı hiç sevmem. Şiiri - Ali Gul

Karanlığı hiç sevmem.
Her zaman bir ğiz barındırır
İçinde, ayıpları saklar.

Yolsuzluklar,ı talanları gizler.
Hainlerin barınağı, kalleşlerin ini
olmuştur herzaman.

Çok planlar yapılmıştır arkasında
sinsice..
Uyğulamaya yer olmuş, huysuzlara
yardım etmiş.
Korkaklara ev..

Serseriler, mekan tutmuş, otağında.
Namusuzlar, saklanır bağrınd
Utanmazların,yüzünü saklar
Soysuzları gizler....

Hain tuzaklara sığınak olmuş.
Yiğide, düşman kasilir.
Yol verir yolsuza, kalleşe olanak
Tuzak kurmak için yarar, námerde.

Kalleşe fırsat yaratır.
Ölüm getirir merde.
Adım, adım yürür, üstüne
güzelikleri boğarcasına

Yüreksize, fırsat korkusuza, mezar olur.
Kalleşce vuranlara yadım eder.
Barındırır kötülükleri, bağrında
Sevgi tanımaz.

Hain kurşunlara yol gösterir.
Merde ölüm getirir.
Art niyeti peredeler.
Kara yüzleri, ğizler bağrında.
Kötülükler yol bulur,sevgi tanımaz.

Yiği de düşman kasilir
Mer de ölüm getirir
Háine barınak olur
Yüzsüze mekan...

Edepsizi ğizler
Namusluya tuzak.

Karanlığı hiç sevmem
Güzellikler gürünmez arkasinda.
Yiği de, tuzak, olur segi ye yer yok.

Kara yüzleri saklar.
Görünmekten kurtarır gizli, elleri

Merde düşman olur, yiği de mezar.
Háinlere barınak, kaleşlere ğiz olur.
Karanlığı hiç sevmem.
Yalnız'a mezar olur.

Ama umut dolu yarınkı,
Doğacak güneşi müjdeler.

Yalnız.