Karanlığı Eskitme Şiiri - Boğaç Yüzgül

Esiyor rüzgar

Eskiyor günden güne

Eskitiliyoruz

Eski adetlerden kurtulmaksızın

İsyan var akşam güneşinde

Kapı

Pencere

Dağ

Taş

Duvar

Kapı kolu

Pervaz

Pervasızca bir isyan bu

Avazı çıktığı kadar bağırıyor yer ve gök

Avazın çıktığı kadar ‘Dök içini’ dercesine

Susmuşsun zaten susacağın kadar

Suskunluğa susamışlığının miadı doldu artık

Susuzluğunu giderdin sus pus halinde

Şimdi ağzın kuruyana kadar konuşacaksın

Sesin çıkmalı

Kafesin içinde hapisti dilin

Dilim dilim etme zamanı şimdi karanlığı

Konuş dilin ile

Konuş ilim ile, bilim ile

Dilimle geçmişin tüm kör karanlıklarını

İlimle

Bilimle

Boğaç Yüzgül
21.06.2019