Karanlığa Yazıyorum..

Ortasında bir yerdeyim,
Karanlığın…
Ortasında,bu duvarların.
Pas tutmuş demir kapıların.
Bir yerlerinde çürüyorum,
Ben bu kapkara Dünya’nın…
Deliriyor muyum neyim.
Görmüyor karanlığı gözlerim.
Paronayalarım bitmiyor,
Bitmiyor karabasanlarım,
Elleri titriyor ve tutmuyor insanın…
Solmuş çoktan hayallerim,
Kolum kanadım kırık.
Bağlı,tutsak öyle,
Derininde ve zifirinde bu zindanın…
Çıkmak için aydınlığa,
Yazıyorum hiç durmadan karanlığa…
Ve okuyorum…
Haykıra-haykıra,
Yazdıklarımı,
Duvarlara,kapılara ve karanlığa…