Karanlığa sordum Şiiri - Ercan Koçak

Seni yine tanıştığımız ilk geceye, karanlığa sordum
Ay şahit, bütün yıldızlara sordum
Karanlığı aydınlatabilen her şeye seni sordum
Cevaplar olumsuz cevaplar sessiz ve geceler yine kimsesiz sensiz

Buram buram hasret, özlem kokuyor sensiz bu sokaklar
Artık düşünmek yetmiyor ömrümdeki son sessizliğe
İçimde bir boşluk kimsesiz dostu yok bu yalnızlığın
Yıpranan bedenim bana inat adım adım seni arıyor seni soruyor

Beni, bu halimi belki uzaklardan görüyorsun, üzülme
Ben sadece sana olan sevgime sana verdiğim değere ve
Sana teklif ettiğim aşkın en gerçeğine üzülüyorum
Bana değer verdiğin günleri arıyorum yok olmuş hayallerimi

Biliyorum takmışım bir kere kafama içimden geldiği gibi hareket ediyorum
İstesem de istemesem de bu böyle ölene kadar sürecek
Bu akşam sensizliğin sessizliğinde
Bir gün çıkıp da karanlık gündüzlerimi bir güneş gibi aydınlatacakmısın acaba