Karanlığa Sobelenir Şiiri - Müjdat Eraslan

akşamlar çıldırasıya
şımarmada erken
kırpışan yıldızlar
dönerlerken dünden
şu densiz akşamlar
niye ve ne diye sevinir
oysa o yıldızlar
akşamların kefenidir

gün günden yiter dünkü gibi
dün doğar doğurur günü ölür
mişli geçkin gemiler gömülür
teslim olmadan yön bulur piri

yamandır ve sahicidir bugün
el gibi
ekmek gibi
emek gibi
özgür kelebek kadar erdemli
bugünü ömürü yarını gömülü
çözülmez huylu
dövülür boyuna yelkenli

yarın can yakmaz daha henüz
üfleyen cincidir
yarını bilir
doğrar ekmeğini
geleceği bilir
geleni üfler
yaşanmamışı bilir
günün bereketi der sebeplenir

hınzır rüzgar pervasızca şişinir
sokulur üflemez keyfine gezinir
oysa cinci hoca kuvvetli üfürür
direnir yelkenli oysaya tükürür

öyle böyle sulanıp bayılma
kırpık yıldızlar körebedir
anlık kayarlar
aydınlıktan sahi
yersiz bilindik
yıldızlar gibi ani
sinik günler
karanlığa sobelenir.

parantez açmadan;
dünü taşımadan
yarını boğmadan
bugüne boğulmadan.

Müjdat Eraslan
balaban Kent Şairleri.