O sonsuz karanlığa
sen diye sarılıyorum
ama karanlık
senin gibi kokmuyor
sarılmıyor bana senin gibi
sabah olduğunu ne kuş sesiyle
nede bir saat sesiyle anlıyorum
saba olduğunu
üzerime düşen bir kar tanesiyle anlıyorum
ve anlıyorumki
yine seni düşünerek sızmışım
Kayıt Tarihi : 18.7.2001 17:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!