Karanlığa Neşter Olsun Gözlerin

Gecenin zifiri örter tenimi
Dolunayın şavkında gülümser, yüzün yüzüme.
Öyle bir sancı tekmeler ki göğsümü böyle karanlıklarda,
Dilime bir türkü tutuşur vakitsiz
Bir sazın mızrabı gibi titrer nağmeler sesimde
Söylenmeyen bir ezginin nemi sarar kirpiklerimi
Ağlamakla ölmek arası bir duygu bu
Susar kalırım yokluğunda.
Böyle vakitsiz gelme hayalinle güz sancısı gibi ne olur?
Sesinle,
Soluğunla,
Cisminle gel vakitsiz...
Türküler karışsın sesime
Kirpiklerin gölge dursun gözüme
Sesin sesime değsin
Terin terime.
Gel vakitsiz gel, karanlığa neşter olsun gözlerin...