Karanlığa Meydan okumak Şiiri - Banu Doğan

Karanlıkta kaybolmuş gibiyim.
Gözlerimi kapattığımda bile,
karanlık benden kaçmıyor, içimi sarıyor.
Her adımda bir boşluk,
her nefeste bir çaresizlik.
Belki de hayat bu, belki de hayat,
karanlığa teslim olmakla başlar.
Ama ben teslim olmayacağım.
Çünkü içimde bir ışık var,
küçük ama aydınlık.
O ışık, umut.
Ne kadar zor olursa olsun, ne kadar karanlık görünürse görünsün, umut var olduğu sürece ben de varım.
Benim karanlığımı aydınlığa dönüştürecek olan da yine benim içimdeki
bu küçük ama güçlü ışık olacak.
İçimdeki bu ışıkla, karanlığı paramparça edeceğim.
Her anımda, her adımda, umutla ilerleyeceğim. Çünkü benim adım umut, ve karanlık benden korkacak!
-Banu Doğan -