Karanlığa Methiye Şiiri - Bünyamin Nesim ...

Sana muhtacım ey içimi aydınlatacak nur...
Gecenin en tenha yerindeyim
canımdan geçtiğim andayım
onurlu bir sevda savaşının
şanslı şövalyesiyim

gurbet işlemiş içime sevgili
neylersin sılasını yitirmiş bir garip besteyim
hüzün makamında isyan güftesindeyim
zaman mavi ve asi deminde
zifiri karanlığın en amansız yerinde
ruhumun zindanlarını aydınlatacak bir ışık beklerken
gözlerinin aydınlığına hasretim..

gelin kalabalıklar üstüme üstüme gelin
en tatlı rüyalarınızdayken siz
ben sevda çarmıhına gerilmiş
uslanmaz bir İsayım

kaç zaman geçti
kaç mevsim geçti hazan dolu
bir nergis saflığında
beklerken baharı
saddom ve gomorenin çağdaş kalıntısına döndü yüreğim
avuçlarım artık yere doğru
ben bir çaresizlikler türbesiyim

ümitlerimin kırılış tarihçesi
züleyhanın günahından eski
ilk taşın atılmasını bekleyen magdelanalı maria saflığında
sevda zindanına müebbet yemiş yüreğim

ve zaman geçiyor
isyan makamındayım
tüm duaların geri çevrildiği bir noktadayım
ümitlerimi bıraktım
çocukluğumun masum düşlerinin
hiç çekilmemiş resimleri arsında

sona gelmişken sana gelmenin amansızlığında
yüreğim ağzımda
bütün sermayem sevdam
ama ben anladım ki
zamanı yitirmiş bir Yemlihayım
kaç zamandır uyumuşum
kaç zamandır rüyadayım

ve zamanın anlamsızlaştığı
gündüzünde geceye dönüştüğü
karanlığın en zifiri yerinde
aydınlıktan ümidim kestim
zehrimi kendime akıttım
ümidimi kaybeden akrebim

ömrüm sana hasret
gözlerine esirken gözlerim
teninin kokusuyla titrerken bedenim
en umutsuz anımda umudumsun
senin olmaya gelirken ben
bir başkasını götürmek değildi niyetim
ben öldüm öldüm
hem de kaç kez biliyor musun sevgili
sende dirildim
sana ömrümü vermeye geldim
ben yüreğinde ki alemi gördüm
sevgiye dair ne varsa
iliklerimize kadar ıslanalım diye
sevda yağmuruna tutulmak için uzatırken ellerimi ellerine
sana çocukluğumun saf ümitleriyle
garip yüreğimi sundum
sana geceyi yazdım
sana en kutsal kelimeleri getirdim
sana canımı getirdim
bir tapınak hikayesinden sıyrılıp
uzun bir yol hikayesi ile
kaçak bir aşkın korkusunu getirdim
senin olmaya gelirken
seni senden almaya geldim

sılasını yitirmiş bir garip beste gibi
çalınmayı beklerken
yerden yere çalındım
gözyaşlarım arındırmıyor artık
ümitlerimin katiliyim
uğramazken baharlar zamanlarıma
boynu bükük bir kardelenim

gecenin en tenha yerindeyim
canımdan geçtiğim andayım
ömrümün son demindeyim
zaman asi ve maviyken
zifiri karanlığın en amansız yerindeyim
onurlu bir sevdanın
şanslı şövalyesiyim….
Gurbet ile,sevda ile,yürek ile…..

13.05.2010
(Silivri de gecenin karabasan yalnızlığında saat03:31)