Karanlığa Karşı Şiiri - Fatih Mehmet Yiğ ...

KARANLIĞA KARŞI

Kader kör bir kuyudur
Çık, çıkabilirsen
Taş taş duvar olur
Yık, yıkabilirsen

Her yol çıkmaz, her yol dar
Nasıl susar insan bu kadar?
İşte söz, işte karar
Tut, tutabilirsen

Umut, karanlıkla örtülmüş
Yaşam, çilelerle yoğrulmuş
Ömür, acılarla örülmüş
Çöz, çözebilirsen

Yorgunum, takatim bitik
İçimde sessiz bir çığlık
Bağrım delik deşik, bir tükenmişlik
Bağır, bağırabilirsen

Hayat bir bela, hayat bir kavga
Ömür geçer, geçmez bu sevda
Sen olmasan iyileşmez bu yara
Yaşa, yaşayabilirsen

Gece karanlık, yıldızlar uzak
Dört yanım pusu, her yanım tuzak
Ellerim bağlı, gönlüm tutsak
Kır zincirlerini, kırabilirsen

Ve bütün yollar aynı yere çıkar,
Kuyuya, çıkmaza, karanlığa…
Ama insan yine de savaşır,
Kurtulmak, mutlu olmak için,
Yaşamak, özgür kalmak için…

Fatih Mehmet Yiğit