Karanlıktan korktum, kaçtım
Arkama baktım, kaldım
Çünkü karanlığa gözlerimi açtım.
Karanlığa ışık oldum, söndüm kaldım
bir süre karanlıkta kaldım,
karanlığa alıştım, öldüm kaldım.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta