GECENİN BİR YARISINDA KARANLIĞA İSYAN YAZISI
Şehrin kalabalıklarından kaçıp kendi yalnızlığıma sığınırken,yüreğimdeki sevda ateşinin İbrahimin Bahçesi olmasını ummaktan başka yolum yok.
İlktir bu kadar çaresiz oluşum, çarenin bittiği acizliğin son noktasında karanlıkların içinde kalmak nede zormuş.
Oysaki hayat zoru aşmaktı,ve çocukluğundan sana emanet kalan isyan mirasıyla ne kaleler feth etmiş ne bentler aşmışsındır.
İsyandan itaat noktasına geçtiğinde yüreğinin kırılganlığıyla karşılaşıyormuş insan.
Sevgi sardığında bir yüreği çaresizlik başlıyormuş ve sevgi yumuşak karnınmış
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta