Karanlığa ışık saçar gözlerin

/Onlar/ ’sus’ dedikçe sana
Susmadın.
Ve,,

On ikiden vurdu kalemin illegal gerçeğin aslına
/Sen ölmeden önce/

Ağladıkça kalemin yazdın
Yazdıkça biliyordun ki
Kâğıda döktüğün rotan kefen soğukluğunda dönecek sana
Ve sen yinede
Çökmedin diz üstü adi hiç bir yalana
Uçurdun yinede içindeki tüm sevgi çığlıklarını
Bu yüzden ağlarız ya hep
Yörüngeleri aydınlık olan tüm kuşların
Dokunamadığımız kanat çırpışlarına

Esaret görmemiş zihnin
Kelepçeye mahkûm edilebilir miydi?
Karanlığa ışık saçan gözlerin
Kokuşmuş temellerdeki ışıksız şehirlerin kapılarını
Görmezden gelebilir miydi?
Yıkılmalıydı oysa eğreti tüm duvarlar

Ellerine bulaşan Güneşin kokusuyla
Sıvadı kalemin her bir tuğlasını cilt cilt
İşledin umudun beyazını
Şakağında nöbet tutan vatan türküsünün dizelerine
Alnındaki ter kurumadan
Bedeli canında olsa
Dönmedin davandan
Çevirmedin yüzünü aydınlığın ışığından
Aldatmadı seni ayakların hiç

Oysaki onlar
Kalça sallayan kadınlar gibi
Kıvırırken yaşam denilen gerçeği
Adi bir sakız gibi yakışıksız çiğnerlerken umutlarımızı
Uyutulduk narkoz yemiş gibi
Düş katilleri sızdıkça yarınlarımıza
Faili meçhuller yazıldı belleklerimize
Beyhude dedin her bir korku
Yılmadın ne bir karanlıktan
Nede yakana yapışan geceden kalma serseri it kokusundan
Her şeye rağmen vurdun öfkenin en beyazını
Aydınlansın diye yüzler
Oysa ne karanlık gözler vardı ışığı geçirmeyen perdeler gibi
Gülümsediler sana soğuk bir namlunun ucundan

İnfaz tünerken gecenin en kuytusunda
Ve hain bir kurşun öperken alnını
Ya da milyonlara ayırırken bedenini bir bomba
Nabzın son buldu daha yolun başında
Sonrasında yerini alırken gökyüzünde sen
Parlak bir yıldız gibi
Alnından damlayan mavi kan
Toprağa karışan can olurken
Sorarım
Seni anlamayan kör yüreklerde
Bir hayat neden böylesi yok olur

Kitapların yazar kitapların
Her biri canlı canlı gömülse bile sen gibi o kara toprağa
Biliriz ki Güneş balçıkla sıvanmaz

Bize kalır ardında gözü yaşlı bir avuç kitap
Birde yas/miras

Ola ki;

Umut daim olur hani ya
Hak yerini bulur
Kim bilir
Belki bir gün
Belki yarın
İçi dolu bir mezarın bile olur