Karanlıga gidiyorum sensiz

Karanlığa gidiyorum sensiz
Nedensiz özlüyorum dudaklarını
Kapalı dükkanların ışıklarında
Kopmuş botlarımı yere sürüyorum
Rüzgar boynumdan içeri giriyor
Soğutuyor içimi titretiyor
Karanlığa gidiyorum sensiz
Nedensiz özlüyorum dudaklarını
Yüzüme değiyor yağmur
Yanaklarımdan süzülüyor yavaşça
Boynuma akıyor buz gibi
Sarıyor bedenimi ıslak elbiselerim
Karanlığa gidiyorum sensiz
Nedensiz özlüyorum dudaklarını
Kimsesiz her köşeden dönüşte
Hiç gitmiyor aklımdan gözyaşların
Başım eğilmiş çok yanlızım
Duymuyorum içime bağıranları
Karanlığa gidiyorum sensiz
Nedensiz özlüyorum dudaklarını
Karanlıkta yankılanıyor yağmur sesleri
Kuşlar cıvıl cıvıl sokakları kovalıyor
Ölüm bile kısmetinin peşinden gidiyor
Yanlız bir adam geliyor masum
Kıymetini bilmiyor bu şehir sokakları
Karanlığa gidiyorum sensiz
Nedensiz özlüyorum dudaklarını
Son durağa geliyorum yüzümde çizgiler
Ellerim buz gibi ayaklarımda nasır
Sokakların sonu gelmiyor sensiz
Yetmiyor akşamlar seni yaşlanmaya
Çok özlüyorum sokaklarda o kadını
Karanlığa gidiyorum sensiz
Nedensiz özlüyorum dudaklarını