Karanlığa Doğru Üfledim Nefesimi!

karanlığa doğru üfledim nefesimi
duman, duman seni çektim içime
bir pişmanlık yaşadı yüreğim, bin pişman
şaşkın aklıma sarıldım görünmeden

bir kara sevda sardı ki gönlümü bilmeden
hangi taşa başımı koysam üzülmeden
mahsun kahredişlerle sarılsam ipek saçlara
geri getirmez yalvarışlarım, yazık olur o yaşlara

utanmadan özlüyorum omzumdaki edanı
bir bıçak gibi kestin attın muhabbeti, selamı
yalvar yakar oldum sensiz rüyalarımda rabbime
şükür olsun sana kavuşmam, gerisi ne haddime!

biraz karışık oldu, biraz vefasız ve biraz da yüzsüz
teker tokmak yürüdüm hep, biraz da şanssız
seni gördüm ya uzaklarda, bir şey istemedim başka
nice gemiler kalktı bu limandan, nice yelkenler açtık aşka..